Zoetwaterkwal
Op een ochtend in de herfst komen we langs een van de vele vennen, de enige in de buurt waar je mag zwemmen en waar zelfs bootjes zijn toegestaan.
Zonder motor, gelukkig. Alleen kano's, waterfietsen en luchtbedden.
Hier geen kabaal van jetski of waterscooter, geen golven van stoere ventjes in hun moterbootjes.
En - hoewel je ze soms ook zo zou kunnen noemen, zoetwaterkwallen - gaat dit stukje niet over hen.
Het ven is nu verlaten.
Het is herfst en het regent.
Vreemd, het regent al dagen maar toch is de waterstand laag.
Blijkbaar is er een sluisje open gezet want de waterstand is meters lager dan normaal, wat aan de oever duidelijk te zien is.
Hierdoor ligt een brede rand van de langzaam aflopende bodem droog.
Ik zoek zoals altijd aan de waterkant naar mooie stenen en schelpen en vind grote zoetwatermosselen.
Ik weet niet of ze eetbaar en lekker zijn, maar ze zijn veel groter dan de bekende mosselen uit Zeeland.
Er zitten dikke bewoners in de schelpen die tien centimeter lang zijn en veel boller.
Eén zo'n knaap telt zeker voor vijf zeemosselen.
Thijm en Felix zijn verder naar het water gelopen en roepen me.
Het is me er eigenlijk te modderig maar ze hebben blijkbaar een bijzondere vondst gedaan want ze blijven aandringen.
Als ik omzichtig een pad zoekend bij ze ben gekomen geef ik ze gelijk.
Er ligt een grote platte cirkel van wat ik alleen maar als een kwal kan aanduiden.
Minstens tachtig centimeter in doorsnee en ongeveer drie dik.
Een slijmerige, glasachtige massa die toch verrassend stevig blijkt als de jongens er met stokken mee aan het rommelen gaan.
Als we rondkijken zien we er nog meer.
Iedere tien meter ligt er wel zo'n geval, allemaal van dezelfde afmeting.
Als we het er later met Philippe en Odile - onze trouwe Franse vrienden - over hebben, verklaren die ons voor gek.
Zoetwaterkwallen?
Nooit van gehoord!
Bijna een meter groot?
Laat me niet lachen!
Hier bij ons in het bosven?
Jullie willen ons vast in het ootje nemen.
Pas als ze de foto zien zijn ze overtuigd, maar onwillig. Bijna beledigd.
Ze willen een copy van de foto en zullen er op het gemeentehuis navraag naar doen. Te gek voor woorden!
Thuis zoek ik Internet af en vind inderdaad zoetwaterkwallen.
Ze komen uit Azië, meer precies uit de Jangtsekiang in China.
Ze schijnen tegenwoordig wereldwijd veel voor te komen, ook in Nederland.
Wat ik van de berichten begrijp is dat wat we op de foto zien niet de kwal is maar de poliepenkolonie waar zich - onder gunstige omstandigheden (watertemperatuur langere tijd 25 graden) - kwallen uit losmaken.
Deze zijn maar een paar centimeter groot en steken niet.